Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης δήμου Μεσολογγίου
Το Μουσείο στεγάζεται σε διόροφο νεοκλασικό κτίριο του 1931. Η Συλλογή του Μουσείου περιλαμβάνει πίνακες αυθεντικούς και αντίγραφα από σκηνές της Εξόδου του Μεσολογίου, προσωπογραφίες φιλελλήνων και Ελλήνων οπλαρχηγών, γκραβούρες αυθεντικές του 1837 του Αγγλου Friedel, όπλα του 1826, νομίσματα και μετάλλια, γύψινες προτομές από τους πέντε Μεσολογγίτες Πρωθυπουργούς. Εκτίθενται ακόμη αντικείμενα και χειρόγραφα του Λόρδου Βύρωνα, πλαισιωμένα με εικόνες από τα δύο του ταξίδια στην Ελλάδα και το πρόπλασμα από το μαρμάρινο άγαλμά του, που βρίσκεται στο Cambridge. Μερικά από τα σημαντικότερα εκθέματα του Μουσείου είναι: Θ. Βρυζάκη, Η Εξοδος του Μεσολογγίου". Το κτίριο έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για να στεγάσει το Δημαρχείο της πόλης.
Λαογραφικό Μουσείο
Ο Λαογραφικός-Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσολογγίου ιδρύθηκε με την υπ' αριθμ. 305/19-12-1996 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Μεσολογγίου. Είναι Σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Σκοπός του Συλλόγου είναι η συμβολή στην ανάπτυξη του μορφωτικού επιπέδου του λαού μας και η ενίσχυση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της πόλης μας και της ευρύτερης περιοχής.
Κέντρο Λόγου και Τέχνης "Διέξοδος"
Η Διέξοδος βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, πάνω σε πεζόδρομο, σ' ένα διώροφο κτίσμα του 18ου αιώνα, συνολικής επιφάνειας 400τ.μ., που ανακαινίστηκε το 1999. Σ' αυτό γεννήθηκε το 1798 και έζησε ο εκλεγμένος από τους αγωνιστές του Μεσολογγίου γενικός αρχηγός τους, στρατηγός Αθανάσιος Ραζή-Κότσικας. Περιλαμβάνει μια ισόγεια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων 180τ.μ., μια αίθουσα 80τ.μ. στον 1ο όροφο και ένα αίθριο στον 1ο επίσης όροφο 110τ.μ.,που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις λόγου, τέχνης και προβολής κινηματογραφικών ταινιών με 110 καθίσματα ή για δεξιώσεις 150 ατόμων.
Μουσείο "Κωστή Παλαμά"
Ο Κωστής Παλαμάς, ο νεώτερος εθνικός μας βάρδος, γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1859 στην Πάτρα, από γονείς Μεσολογγίτες. Η οικογένειά του έχει να επιδείξει πολλούς αγωνιστές, κληρικούς και διδασκάλους του Γένους, μεταξύ των οποίων και τον Γρηγόριο Παλαμά. Προπάππος του ήταν ο Παναγιώτης Παλαμάς, ιδρυτής της ονομαστής Παλαμαίας Σχολής στο Μεσολόγγι, στην οποία δίδασκε. Σε ηλικία 15-16 ετών ο Κωστής είχε ήδη χάσει τους γονείς του και φιλοξενήθηκε από τότε στη γενέθλια πόλη του πατέρα του, το Μεσολόγγι.
Μουσείο "Τρικούπη"
O Χαρίλαος Τρικούπης γεννήθηκε στο Ναύπλιο και καταγόταν από την ιστορική οικογένεια Τρικούπη του Μεσολογγίου και την οικογένεια Καρατζά της Κωνσταντινούπολης. Ήταν γιος του Σπυρίδωνα Τρικούπη πολιτικού, ιστορικού και επίσης πρωθυπουργού της Ελλάδας και της Αικατερίνης το γένος Μαυροκορδάτου. Ανάδοχός του ήταν ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης. Μετά τη φοίτησή του σε γυμνάσιο της Αθήνας, όπου γυμνασιάρχης του ήταν ο Γεώργιος Γεννάδιος, σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου μετά τριετή φοίτηση συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι. Με το τέλος των σπουδών του χρημάτισε ιδιαίτερος γραμματέας του πατέρα του Σπυρίδωνα, που τότε ήταν πρέσβης στο Λονδίνο και ακολούθως το 1856 διορίσθηκε επίσημος γραμματέας της πρεσβείας στο Λονδίνο ακολουθώντας το διπλωματικό σώμα. Το 1862 εκλέχτηκε πληρεξούσιος της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου και αποσυρθέντος του πατέρα του ανέλαβε ως επιτετραμμένος της πρεσβείας. Αν και η διπλωματική σταδιοδρομία του υπήρξε βραχεία, εν τούτοις διακρίθηκε για την απαράμιλλη δεξιοτεχνία του, το 1863, κατά τις διαπραγματεύσεις με την αγγλική κυβέρνηση, ως πληρεξούσιος της ελληνικής κυβέρνησης, στη σχετική συνθήκη της παραχώρησης των Ιονίων νήσων από τη Μεγάλη Βρετανία στο Βασίλειο της Ελλάδος, που ήταν ο κυρίαρχος όρος αποδοχής του στέμματος του Βασιλείου από τον πρίγκιπα και μετέπειτα Βασιλέα των Ελλήνων Γεώργιο τον Α΄. Σημειώνεται ότι το θέμα της παραχώρησης, στην πραγματικότητα εκχώρησης, των νήσων αυτών δεν ήταν τόσο απλό μετά την αντίδραση της Βασιλικής Αυλής της Δανίας, όπου η σχετική συνθήκη είχε συνομολογηθεί ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης, συνέπεια της οποίας ήταν να ακολουθήσει δεύτερη σχετική συνθήκη με το διπλωματικό όρο "ενσωμάτωση". Επί της 2ης αυτής συνθήκης ήταν πληρεξούσιος ο Χ. Τρικούπης, του οποίου η διπλωματική καριέρα κράτησε 8 έτη (1856-1864).
