Αυγοτάραχο Μεσολογγίου
Το ΑΥΓΟΤΑΡΑΧΟ βρίσκεται στις ωοθήκες του θηλυκού του ψαριού Κέφαλος, που οι ντόπιοι ονομάζουν ΜΠΑΦΑ. Ολόκληρος ο κορμός του αυγοτάραχου χωρίζεται σε δύο επιμήκεις και κυλινδρικούς λοβούς, οι οποίοι καταλαμβάνουν το μισό περίπου σώμα του ψαριού, που τα περιέχει, περιβαλλόμενα από λεπτό υμένα. Αφού συλληφθεί η Μπάφα, ακολουθείται η εξής διαδικασία για την εξαγωγή του Αυγοτάραχου: Ο αλιέας κρατάει το ψάρι με την ουρά προς τα πάνω και χαρακώνει επιδέξια με καλά ακονισμένο μαχαίρι, το κάτω μέρος της κοιλιάς του. Κατόπιν ΄με τα δάκτυλα σύρει το αυγοτάραχο έξω από τη σπλαχνική κοιλότητα. Για να μην « χυθεί» το αυγοτάραχο το αποχωρίζουν από το ψάρι μαζί με τον γεννητικό πόρο. Στη συνέχεια το αυγοτάραχο ξεπλένεται από το αίμα – αν είναι δυνατόν με θαλασσινό νερό – και « παστώνεται» με ψιλό αλάτι. Ταυτόχρονα με πιέσεις των δακτύλων του, δίνεται στο αυγοτάραχο τετράπλευρο σχήμα, το οποίο σταθεροποιείται με την τοποθέτηση ξύλινων τεμαχίων. Αφού τελειώσει η προετοιμασία που προαναφέραμε το προϊόν τοποθετείται σε ειδικούς κλωβούς για να αερίζεται επαρκώς. Εκεί ξηραίνονται και γίνονται πλέον τα γνωστά αυγοτάραχα. Σημειωτέον ότι η ξήρανση είναι ελεγχόμενη και τα αυγοτάραχα διατηρούνται μελίχρωμα, δηλαδή μαλακά και έχοντα ξανθό – μελί χρώμα.Για περισσότερες πληροφορίες στο www.botargostefos.gr
Αλυκές Μεσολογγίου
Η καταπληκτική από κάθε άποψη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, προσφέρει στην πόλη και έναν άλλο θησαυρό: Το ΑΛΑΤΙ. Το μικρό βάθος των υδάτων της, σε συνάρτηση με τη μεγάλη περιεκτικότητά της σε φυσικά στοιχεία και η ύπαρξη των κατάλληλων μετεωρολογικών συνθηκών, προσφέρουν απλόχερα την δυνατότητα δημιουργίας παραγωγικότατων Αλυκών. Έτσι σήμερα υπάρχουν στο Μεσολόγγι δύο Αλυκές: Η ΑΣΠΡΗ και αυτή της ΤΟΥΡΛΙΔΑΣ. Η παραγωγή του αλατιού γίνεται σε φυσικούς προθερμαντήρες με τη μέθοδο της συνεχούς πήξης και η συγκομιδή του αλατιού γίνεται στην μεν Άσπρη Αλυκή μηχανοποιημένα, στη δε Τουρλίδα με παραδοσιακά μέσα. Η έκταση που χρησιμοποιούν οι Αλυκές είναι 14.000 στρέμματα και η ετήσια παραγωγή Αλατιού ξεπερνά τους 130.000 τόνους. Αυτό σημαίνει ότι το Μεσολόγγι παράγει περισσότερο από το 90% του πρωτογενούς Αλατιού στην Ελλάδα.
Χέλια Μεσολογγίου
Η Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου είναι ιδανικός τόπος διαβίωσης και πολλών ειδών ΧΕΛΙΟΥ ( Anquilla ). Ειδικά τα χέλια του Μεσολογγίου θεωρούνται από τα νοστιμότερα της Ευρώπης και αποτελούν δημοφιλέστατο έδεσμα. Τα χέλια έχουν σχήμα με ποικιλία μήκους και βάρους και τα γνωστότερα στο Μεσολόγγι είναι το Σουβλομυτάρι, η Καβάτσα, το Βιτσέλουρο, το Καθαρόχελο και ο Δρόγγος. Τρώγονται βραστά ή ψητά, στη σούβλα ή το φούρνο και σπανιότερα παστώνονται. Επίσης οι Μεσολογγίτες τα φτιάχνουν νοστιμότατα πετάλια. Μεγάλο μέρος της ντόπιας παραγωγής εξάγεται στην Ιταλία.
Τα Πετάλια
Τα πετάλια γίνονται το καλοκαίρι από τσιπούρες, κέφαλους και χέλια ως εξής: Τα ανοίγουν στο μέσον από τη ράχη μέχρι την κοιλιά και από το κεφάλι μέχρι την ουρά. Τα δύο μέρη συγκρατούνται από την κοιλιά. Στη συνέχεια αλατίζονται, αφήνονται 3-4 ώρες στο αλάτι, πλένονται, διατηρούνται τα δύο μέρη τεντωμένα με μια σχίζα από καλάμι και στεγνώνουν υπό σκιά… Διατηρούνται δύο – τρεις ημέρες το πολύ και τρώγονται μισοψημένα, όταν δε ξεραθούν και ωμά.
Παστά ψάρια
Ο εξαιρετικός και προστατευμένος από τη Συνθήκη του ΡΑΜΣΑΡ υδροβιότοπου της Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου φημίζεται και για τα εκλεκτά του ψάρια. Τα χέλια, οι κέφαλοι, τα λαβράκια και οι τσιπούρες του Μεσολογγίου, παραμένοντας στα ρηχά και με εξαιρετική σύσταση και χλωρίδα νερά της Λιμνοθάλασσας, αποκτούν ιδιαίτερη γεύση και νοστιμιά. Όταν παστωθούν αποκτούν μεγαλύτερη αξία. Παστώνονται κυρίως οι σπάροι, αλλά και οι τσιπούρες, μερικά είδη κεφαλοειδών και τα χέλια. Ειδικά οι παστοί σπάροι είναι φημισμένη γαστριμαργικής αξίας.
Μάρμαρα Μεσολογγίου
Το μοναδικό μάρμαρο μεγάλης αντοχής χρώματος ξύλου, μονόχρωμο αρίστης εμφάνισης. 30 είδη μαρμάρων γρανιτών σε όλες τις διαστάσεις. 30 νέες επεξεργασίες χτυπητά, χτενιστά, σκαπετσαριστά, αντικέ και άλλα.
